Η ρήξη του υπερακανθίου τένοντα είναι μια από τις πιο συχνές παθήσεις του ώμου και αποτελεί μέρος των τραυματισμών του στροφικού πετάλου (rotator cuff). Ο υπερακάνθιος τένοντας είναι υπεύθυνος για την ανύψωση του βραχίονα και τη σταθεροποίηση της άρθρωσης του ώμου. Οι ρήξεις αυτές μπορεί να είναι είτε μερικού πάχους είτε ολικού πάχους και συνήθως προκύπτουν λόγω τραυματισμού ή εκφυλιστικών αλλαγών. Έχει βρεθεί ότι το 28% των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών και 65% των ατόμων ηλικίας άνω των 70 ετών πάσχουν από πλήρη ρήξη του υπερακανθίου τένοντα.
Αίτια:
- Τραυματικά αίτια:
– Απότομη κίνηση ή πτώση πάνω στον ώμο.
– Ανύψωση βαριών αντικειμένων.
- Εκφυλιστικά αίτια:
– Φθορά του τένοντα λόγω ηλικίας.
– Επαναλαμβανόμενες κινήσεις (π.χ., σε αθλητές ή εργαζόμενους που κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το επίπεδο του ώμου).
– Ανεπαρκής αιμάτωση του τένοντα, που δυσχεραίνει την επούλωση.
Παράγοντες κινδύνου: Κάπνισμα, Ηλικία, Υπερχολήστερολαιμία, Οικογενειακή προδιάθεση
Συμπτώματα:
– Πόνος: Εντοπίζεται στο πρόσθιο ή πλάγιο μέρος του ώμου, ιδιαίτερα κατά την ανύψωση του χεριού ή τη νυχτερινή κατάκλιση.
– Μυϊκή αδυναμία: Ειδικά στην ανύψωση ή στην απομάκρυνση του χεριού από το σώμα.
– Περιορισμός κινητικότητας: Δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών κινήσεων, όπως το χτένισμα ή το ντύσιμο.
– Κριγμός: Αίσθηση “κλικ” ή τριγμού κατά την κίνηση του ώμου.
Διάγνωση:
1.Κλινική εξέταση
Δοκιμασίες όπως το Empty Can Test ή το Full Can Test για την εκτίμηση της λειτουργίας του υπερακανθίου.
- Απεικονιστικές εξετάσεις:
– Ακτινογραφία: Χρήσιμη για να αποκλειστούν οστικές ανωμαλίες.
– Μαγνητική Τομογραφία (MRI): Η πιο ακριβής μέθοδος για την επιβεβαίωση της ρήξης και τον καθορισμό της σοβαρότητας (μερική ή ολική).
– Υπερηχογράφημα: Εναλλακτική λύση για την αξιολόγηση του στροφικού πετάλου
Θεραπεία:
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ρήξης, την ηλικία, τη φυσική κατάσταση και τις απαιτήσεις του ασθενούς.
Συντηρητική Θεραπεία (για μερικές ρήξεις ή ασθενείς με καλό εύρος κίνησης και άλγος που μπορεί να διαχειριστεί κατάλληλα με συντηρητικά μέτρα):
– Φαρμακευτική αγωγή: Αναλγητικά και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
– Φυσικοθεραπεία: Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατάσεων για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ώμου.
– Ενέσεις κορτιζόνης: Μείωση φλεγμονής και πόνου.
– Αναγεννητική Ιατρική: Ενέσεις με Υαλουρονικό οξύ και PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια).
Χειρουργική Αντιμετώπιση (για πλήρεις ρήξεις ή αποτυχία συντηρητικής θεραπείας):
– Αρθροσκόπηση ώμου: Γίνεται μέσω μικρών τομών, όπου ο τένοντας καθηλώνεται πάλι στο σημείο πρόσφυσής του στο βραχιόνιο οστό.
– Ανοικτή αποκατάσταση: Σε σοβαρές ή εκτεταμένες ρήξεις.
Αποκατάσταση:
Ακινητοποίηση: Ο ώμος ακινητοποιείται με νάρθηκα για 4-6 εβδομάδες όταν πραγματοποιηθεί συρραφή τένοντα.
Μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία: Ξεκινά σταδιακά με παθητικές κινήσεις, προοδευτική ενδυνάμωση και ασκήσεις εύρους κίνησης. Πλήρης αποκατάσταση: Μπορεί να διαρκέσει από 4-6 μήνες ανάλογα με τη σοβαρότητα της ρήξης και τη θεραπεία που εφαρμόστηκε.
Πρόγνωση:
Με την κατάλληλη θεραπεία, η πλειονότητα των ασθενών ανακτά την πλήρη λειτουργικότητα του ώμου. Ωστόσο, σε σοβαρές εκφυλιστικές ρήξεις ή καθυστερημένη αντιμετώπιση, ενδέχεται να παραμείνει περιορισμός στην κίνηση ή την αντοχή
Αρθροσκοπική εικόνα συνδρόμου πρόσκρουσης, ακρωμιοπλαστική και διάνοιξη υπακρωμιακού χώρου + συρραφή υπερακανθίου τένοντα
Αρθροσκόπηση αριστερού ώμου σε ασθενή 62 ετών. Ακρωμιοπλαστική για σύνδρομο πρόσκρουσης και συρραφή τένοντα Υπερακανθίου. Ανώδυνο και πλήρες εύρος κίνησης 6 εβδομάδες μετά το χειρουργείο.